Het klonk als een mooi sprookje: een comic book verfilming geschreven door Seth Rogen en Evan Goldberg, het team achter Superbad en Pineapple Express, en in een regie van Michel Gondry, de Franse wonderboy achter het magnifieke Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Sounds like a match made in heaven! Spijtig genoeg valt er uiteindelijk van die hemel weinig te bespeuren.
Britt Reid (Seth Rogen) is de zoon van de bekendste en meest gerespecteerde mediamagnaat van L.A. Zijn zorgeloze leventje bestaat voornamelijk uit feesten, totdat zijn vader (Tom Wilkinson) sterft en aan Britt zijn omvangrijke imperium nalaat. Britt sluit daarop vriendschap met een van zijn vaders werknemers, de toegewijde en inventieve Kato (Jay Chou). Ze besluiten om voor het eerst van hun leven iets zinvols te doen: de misdaad bestrijden. En de beste manier om dit te doen is... door zelf crimineel te worden. Zo wordt Britt The Green Hornet en samen met Kato gaat hij de straat op, om de wet te beschermen door hem te overtreden...
The Green Hornet werd aangekondigd als de film die het superheldengenre op zijn kop zou gaan zetten, in navolging van Kick-Ass. Echter, wanneer de (flashy) aftiteling begon te lopen vroeg ik me af wat er nu zo vernieuwend aan was. Wat we voorgeschoteld krijgen is een standaard verhaaltje met soms leuke vondsten, enkele goede grappen, maar ook veel grappen en oneliners die de bal misslaan.
Van de visuele flair die Gondry’s vorige films kenmerkten is in The Green Hornet ook weinig te bespeuren. Net zoals bij vele andere talentvolle regisseurs blijkt de grote Hollywoodmachine een struikelblok te zijn: creativiteit mag, zolang het maar binnen de afgebakende lijnen blijft. “Seth was as important, if not more important than the studio. So I felt, ‘Well, it’s not really my movie.’ I accepted that. But I realized there was still tons I could infiltrate or infuse my personality through discussion all the time”, liet Gondry weten in een interview met de LA Times. Maar uiteindelijk kreeg de man zelfs de eindbeslissing over de montage niet. Waarom hebben ze nog regisseurs nodig in Hollywood?
De acteurs dan: Seth Rogen weet zich net staande te houden als Britt Reid. Zijn acteercapaciteiten zijn dus net iets te begrensd voor deze rol en kan dus maar moeilijk overtuigen. Van enige variatie in zijn spel is ook niet te spreken, want in deze film zet hij net hetzelfde typetje neer als in al zijn vorige films. Wie echter wel met de film gaat lopen is Christoph “That’s a bingo!” Waltz als Chudnofsky, een crimineel die schrik heeft niet angstaanjagend genoeg te zijn. Tom Wilkinson en Cameron Diaz hebben belachelijk weinig te doen, en nieuwkomer Jay Chou (een populaire zanger in Azië) is nauwelijks te verstaan. Al goed dat er nog zoiets als ondertiteling bestaat.
Al bij al blijft The Green Hornet een iet of wat entertainende film. Maar als het ego van Seth Rogen niet zo in de weg had gestaan zat er veel meer in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten