zaterdag 20 november 2010

Review: Sint

In Amerika bestaan al vele jaren horrorfilms gebaseerd op  de Kerstman. Enkele voorbeelden zijn Silent Night, Deadly Night en Santa’s Slay. Nu vond regisseur Dick Maas (Flodder) de tijd rijp om een Nederlandse versie te maken op dit genre, maar in plaats van de Kerstman zal Sinterklaas een andere kant van zichzelf laten zien. Het resultaat is Sint geworden en het lijkt erop dat deze film een ware kaskraker gaat worden in Nederland.

St. Niklas (Huub Stapel) is een in ongenade gevallen bisschop. Hij trekt in de middeleeuwen samen met zijn roversbende plunderend over het platteland. Als dorpelingen het recht in eigen hand nemen en de bloeddorstige Sint en zijn trawanten vermoorden, zweert Niklas wraak. Iedere keer bij volle maan op 5 december herrijzen Niklas en zijn bende uit de dood om zich te wreken. Deze sinterklaasavond is het volle maan. Frank (Egbert-Jan Weeber) en zijn vrienden worden op gruwelijke wijze geconfronteerd met Niklas en zijn bende. Frank weet ternauwernood aan de moordpartij te ontkomen. De politie gelooft zijn verhaal echter niet en ziet hem als verdachte. Frank bindt de strijd aan met Niklas, geholpen door zijn vriendin Lisa (Caro Lenssen) en Goert (Bert Luppes), een rechercheur van politie. Er volgt een bloedstollende strijd door Amsterdam waarbij één ding zeker is: 5 december zal nooit meer hetzelfde zijn...

Een verhaal met veel diepgang moet je dus niet verwachten. Maar wat had je verwacht bij dit soort film. Sint is een horrorkomedie die je enkel een leuke avond met vrienden moet bezorgen, en daar slaagt regisseur Dick Maas zeker in. Sommige ideeën hadden wat beter uitgewerkt kunnen worden (de hele doofpottheorie lijkt zo uit The Da Vinci Code te komen) maar dit wordt dan weer ruimschoots goedgemaakt door de bloeddorstige executies die soms op het randje van de hilariteit balanceren. Een leuk extraatje zijn ook wel de korte gastrollen van de Vlaamse actrices Barbara Sarafian (met een vet Hollands accent) en Lien van de Kelder.

Over de vertolkingen dan: Die hebben al evenveel diepgang als het scenario. Huub Stapel moet als de eeuwenoude Sint enkele wat kreunen en grommen, en de rest staat op een ernstig soapniveau te acteren. Dit past natuurlijk wel bij het soort film maar toch. Misschien hadden betere vertolkingen de film naar een iets hoger niveau kunnen tillen. Maar natuurlijk, Sint blijft dikke fun en in mijn logica horen daar soms wel eens slechte vertolkingen bij. Mission accomplished zou ik zeggen!

Sint loopt voorlopig nog in enkele Vlaamse bioscopen…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten